พื้นที่บนยอดเขาสูงเสียดเมฆอย่างอำเภอบ่อเกลือ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นแหล่งเกลือที่มีความสำคัญมาแต่โบราณ เมืองน่านเป็นแหล่งเกลือขนาดใหญ่ ส่งเป็นสินค้าออกในภาคเหนือ และแลกเปลี่ยนกับสินค้าที่ชุมชนผลิตไม่ได้ จากกองคาราวานจีนฮ่อจากยูนนาน กวางสี และมณฑลอื่น ๆ ในจีน โดยใช้เส้นทางสิบสองปันนา รัฐฉาน สู่เชียงราย เชียงใหม่ น่าน เมืองสา (อำเภอเวียงสาในปัจจุบัน) และแพร่ รวมทั้งพ่อค้าไทเขินจากเชียงตุง และพ่อค้าวัวชาวไทลื้อจากอำเภอท่าวังผา ในอดีตท้าวพญาในเค้าสนามหลวงได้รับส่วนแบ่งจากส่วยเกลือ นอกจากค่าธรรมเนียม และค่าปรับอื่น ๆ พระยาติโลกราชแห่งเชียงใหม่ยกทัพมาตีน่านก็มุ่งหวังครอบครองบ่อเกลือซึ่งถือเป็นยุทธปัจจัยสำคัญสมัยนั้น
บ่อเกลือสำคัญในน่านมี 2 แห่ง คือบริเวณต้นน้ำว้า ซึ่งมีบ่อเกลือใหญ่ 2 บ่อ อีกแห่งคือบริเวณต้นน้ำน่าน มีบ่อใหญ่ 5 บ่อและมีบ่อเล็กบ่อน้อยอีกจำนวนมาก ปัจจุบันชาวบ้านยังคงต้มเกลือด้วยวิธีแบบดั้งเดิม โดยตักน้ำเกลือจากบ่อส่งผ่านมาตามลำไม้ไผ่สู่บ่อพัก ก่อนจะนำน้ำเกลือมาต้มในกระทะใบบัวขนาดใหญ่เคี่ยวจนน้ำแห้งขอด ใส่ถุงวางขายกันหน้าบ้าน เกลือเมืองน่านไม่มีไอโอดีนเหมือนเกลือทะเลจึงต้องมีการเติมสารไอโอดีนก่อนถึงมือผู้บริโภค

ปัจจุบันยังมีการอนุรักษ์การผลิตเกลือแบบดั้งเดิมให้นักท่องเที่ยวได้ชม รวมทั้งนำมาทำเป็นผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพและของที่ระลึก

จากจังหวัดน่าน ใช้ทางหลวงหมายเลข 1169 ระยะทางประมาณ 34 กิโลเมตร จากนั้นเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข1081 และ 1257 ระยะทางประมาณ 47 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวขวาก็จะถึงจุดหมาย
มีรถโดยสารบริการที่สถานีกรุงเทพ(หมอชิต) สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม โทรศัพท์ 0 2793 8111, 0 2792 6222

โดยรถยนต์
อำเภอบ่อเกลืออยู่ห่างจากตัวเมืองน่านเป็นระยะทาง 110 กิโลเมตร ตามเส้นทาง น่าน - ท่าวังผา - ปัว - อุทยานแห่งชาติดอยภูคา - บ่อเกลือ